donderdag 9 mei 2013

Donderdagbeleving XXII

Hemelvaartsdag was het vandaag. Zulke feestdagen tussendoor ontgaan me, altijd. Zo zal Pinksteren me ook ontgaan als ook de Franse nationale feestdagen. Die zitten nog niet in mijn systeem. Ik heb ook niets van doen met de aan die vrije dagen gerelateerde schoolvakanties.
Er kwam bij dat afgelopen week de uitslagen van een onderzoek van JP binnen zijn en de leukemie zich niet progressief maar toch in zijn lichaam heeft gemanifesteerd. Samen met nog een zieke kleindochter die met haar ouders een week logeert bij Nadine en JP. Het is me ontgaan door de taalbarrière en de wijze waarop Nadine zich soms net te subtiel uit. Ze wijst me vriendelijk doch wat beschaamd de deur. Ik besluit na de markt gewoon naar huis te gaan en ook de oudjes Ravelac op deze dag met rust te laten. Morgen weer een dag. De vlekken staan me toch al voor de ogen. Dat krijg ik ervan als ik niet goed slaap en het zo druk heb. Geen zorgen, het gaat allemaal weer over, maar toch.
Gaf me ook de tijd om Marc te helpen met de moestuin en het rapen van slakken voor Jambon & Lardon. Het is op z'n zachtst gezegd 'groeizaam weer'. Zon en regen wisselen elkaar af en alles wil de grond uitschieten. 
Ik ben volledig uit mijn ritme door al die gekke dagen tussendoor. Winkels opeens dicht, een ware hoos van toeristen die op z'n stads rijden -gemiddeld een 30 kilometer per uur te hard-, parkeren waar niet kan en mag, voordringen, de locals minderwaardig aankijken, omdat ze geen Gucci zonnebrillen dragen, op modderlaarzen hun boodschapjes doen en niets van de laatste mode weten. Ik blijk al helemaal local... Denk dat ik maar een onderduikadres ga zoeken.

 Een willekeurige helling op ons terrein.

Na twee jaar eindelijk de Montana bloeiend in de acacia voor het huis.

De ingang begane grond van de secadou, het tuinhok. Erboven slaapt Castel. (Inmiddels ook Sooty en DQ)


Varkens hebben is en blijft leuk. Vandaag togen we naar beneden, heen en weer, om ze einde van de middag te voeren. Dat ze zichzelf wel voeren en vermaken kunnen is ons al duidelijk. Ze blijken in rap tempo te evolueren tot hangbuikzwijnen. Proteinen genoeg!
Castel vindt het het hoogtepunt van de dag. Geloof het of niet, als gesteriliseerde teef voelt ze toch de behoefte de varkens te berijden, terwijl zij zich nergens wat van aantrekken tijdens hun hoogtepunt van de dag; eten en aandacht. 
We troffen ze vandaag aan naast de stal op het pad. Ontsnapt dus. Opgewonden en zachtjes krijsend rennen ze ons tegemoet. Wat zou er gebeurd zijn dat ze door die twee schrikdraden heen gekomen zijn? Het verplicht ons de steile helling af te lopen langs de draden en vinden helemaal aan de andere kant, onderaan de helling bij de uitloop van de bron, gedraaide isolatoren en draad. Na wat denkwerk en een spoor bij het stalpad zijn we er wel uit. Lardon en Jambon zijn aan de wandel gegaan en vermoedelijk naar beneden getuimeld cq gerold. Koddig gezicht mag u weten, een varken dat koppeltje duikelt. Door de draden heen wat de verdraaide isolatoren verklaard die hun stroom nu afgeeft aan de draadpennen en het schrikdraad te ver afzwakt om nog als schrikdraad te dienen. Het spoor dat bovenaan bij het stalpad onder de draden doorloopt getuigd hiervan. 
Maar alsof het ze niks kan schelen, hen niet heeft gedeerd, rennen ze achter de mens-met-de-emmer aan; eten!
Een leuke verrassing, Lardon & Jambon op het stalpad.

Smullers & Smakkers

Samen met oud geweekt brood het lievelingskostje.

De bosgrond voor....

De bosgrond na....

4 opmerkingen:

  1. Haha, dat hebben ze rap gedaan! Leuke namen trouwens, was me even ontgaan. Gelukkig zijn ze weer veilig in hun eigen stukje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die namen zijn er om ons eraan te herinneren dat ze toch echt een keer geslacht gaan worden. Het hechten valt mee, zeker als je ziet dat het toch echt varkens zijn.
      Veilig .. voor de moestuin inderdaad. Hun stukje boshelling is wat steil om hun veiligheid 100% te kunnen garanderen. Maar ze kunnen best goed klimmen en zijn tonnetjerond aan het worden.
      We zijn heel gelukkig met wat ze kunnen; kaalwroeten en -vreten. Sepp Holzer heeft gelijk :-)

      Verwijderen
  2. Yes, varkens zijn heel leuk! Kijk maar: http://www.ad.nl/ad/nl/5596/Planet/article/detail/3437019/2013/05/06/Geitje-verkent-de-wereld-vanaf-een-slapend-varken.dhtml
    Ciao, Renée

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat een heerlijk filmpje om te zien. Net zo laconiek als de onze...

      Verwijderen