dinsdag 27 juli 2010

Rood = Gevaar

Voor een rood verkeerslicht stop je. Een stier een rode lap voorhouden doe je liever niet. De kleur van de liefde is vaak rood, maar liefde is soms toch ook wel gevaarlijk. Lichtkogels om te waarschuwen of in geval van nood zijn rood. Rood is de kleur van passie en agressie. Een waarschuwingskleur in het dierenrijk is ook veelal rood.
Van katers met een rode vacht is algemeen bekend dat ze agressief kunnen zijn. Vechtersbazen, terroristen, jankende katten, rotkatten om over hun testosteron maar te zwijgen.
Ik zal de volle maan er maar een keer buiten laten. Zal eens niet leunen op het vredevolle jaar dat poesje Aai achter de rug heeft met betrekking tot haar vete met kater Joppie.
De beer is weer eens los, de vrede gebroken, de herrie op volle toeren, ronduit Oorlog!!
Ik heb ze afgelopen week al een paar keer uit elkaar moeten halen met een flinke verbale uitbarsting. Aai stelt zich aan, die begint al te brommen als het rode gevaar op 2 meter afstand passeert en zij nog alle kanten uit kan vluchten.
Maar de kluwe die je aantreft als je ze op heterdaad in een vechtpartij kunt betrappen is enorm. De haren vliegen in het rond, normaal dwarrelt dat een beetje of waaien de vlokjes over de tegelvloer.
'Vroeger' had Joppie Sparky, een spar-maat van formaat, eveneens rood, flink en van het mannelijk geslacht. Niet dat Sparky Joppie beter aankon, maar toch hadden ze hetzelfde niveau. (Sparky (zie foto) kreeg altijd enorme ontstekingen en had altijd wel flinke verwondingen na de gebruikelijke vechtpartijen, Joppie had nooit iets... misschien een klein schrammetje op zijn oren.)
Maar helaas is Sparky al wat jaartjes hemelen. Joppie zonder spar-maat kan niet, Joppie moet zijn kleur kwijt, zijn ding doen naast het aanhankelijk als lief dier op je schoot klauwen. Joppie zou zich zonder een bokspartij op z'n tijd geen raad weten en kiest de mindere uit; een wijfje. Aai betreurt het niet dat ze een wijfje is, ze is de mooiste, Freule, Madame onder de katten van M&M en laat zich ook zo bejegenen. Joppie is er ongevoelig voor, die aanstellerij van dat stomme wijfje, d'r gedraal en gepoets, haar schoonheidsslaapje van 23,5 uur per dag, pfffff.
Gisteravond na een uurtje meiden-gemeut in de bar, wilde ik lekker in mijn bedje stappen. Halverwege de trap zie ik Joppie met schichtig gedrag de trap afstuiven. Heeeeeeel erg schuldbewust. Nog de hoek niet om de kamer in rook ik het onheil al. Als Aai flink in een hoek gedreven is en nog aangevallen wordt ook, 'schijt ze 7 kleuren', zo rook het ook en dat vlak voor het naar bed gaan. Sodeju! Lekker is anders.
Dus laat ik Aai even uitblazen en zich opfrissen onder de tafel en ga op zoek naar de 'crime-scene' en start een onderzoek.
In het hoekje naast de wastafel, zo'n pracht van hout met een marmeren blad en porceleinen kiepbak, ontwaar ik in het licht van een flauwe schemerlamp wat rommel. Een paar wolken vacht, nog in de war ook, poepjes deels plat in de houten vloer gedrukt, plas???
Ik scheur een meter keukenrol af en ga aan het opruimen. Plas ligt er ook, een beetje maar, zelfs bloed! Een klein drolletje is onder de buizen terecht gekomen en de scene is als een waar slagveld.
Aai vlucht maar naar beneden, die vermoedt dat ik ook pissig op haar ben, terwijl zij haar wonden schoonlikt en haar vacht in orde brengt.
Ik spuit flink met een citroen-parfum in het rond, maar de lucht blijft deze nacht nog hangen, bah!!
Vandaag keur ik Joppie geen blik waardig. En nu zou je denken dat katten kort van memorie zijn, allerminst! Hij mijdt me, maar goed ook. Want Aai begint timide en klaaglijk achter ons aan te lopen en wijkt geen meter van je zijde. Ik geef haar iets meer aandacht, keur haar aanstellerige gebrom ook af, geef haar een snoepje en kam haar vacht. Vier borstels vol betekend in haar vacht-geval dikke stress om de geopende oorlog.
(De straaljagers vliegen hier dagelijks weer laag over, maar of die wat te maken hebben met deze oorlog?)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten