Het is voor iedereen die nog nooit een virtuele wereld of een online spel heeft gespeeld wat moeilijk voor te stellen. Zeker dit spel is zo omvangrijk, dat het niet voor niets meerdere malen in de media is geweest.
SecondLife is een letterlijke virtuele wereld. Niet plat en niet rond, niet tastbaar en zo verdwenen als de amerikaan die het verzonnen heeft de stekker eruit wil trekken. Die amerikaan is natuurlijk directeur van een supergroot bedrijf geworden, daar maakt geen enkele avatar zich druk om.
Je bent een virtueel poppetje in dit spel (een avatar), een virtueel mensje dat je vorm kunt geven zoals je wilt. Van elven tot vikingen of Dokter Spock als je wilt. Een draak op rupsbanden of een dwerg met vleugels.
Je kunt jezelf zo vaak veranderen als je wilt. Van soort ogen, vorm, kleur, lengte haar, substantie of huidje. Soms maak ik complete outfits. Een set kleding met assecoires. Voor de foto's op de dozen waarin ik het verpak wil ik het model er natuurlijk bij vinden passen. Op dit ogenblik ziet mijn avatar er zo uit....
In deze wereld kan alles en meer zoals in het eerste echte leven. Het 'meer' is jezelf transformeren, je laten flitsen naar andere plekken op die wereld (beam me up, Scotty!). Je kunt land kopen of huren en alles maken wat je wilt. Je kunt in zaken gaan, een winkel beginnen of gewoon alleen chatten met alle residenten die SecondLife heeft. (aantal actieve spelers ligt rond de miljoen) Je kunt dansen, picknicken, vliegen en rollenspellen doen. Je kunt ook enkel leuke dingen bouwen of huisjesmelker zijn. Je kunt oorlog voeren en de liefde bedrijven.
Wij zijn na 5 maandjes een winkeltje begonnen en verkopen dingen die we zelf maken. Van bomen tot bloemen, van schoenen tot kasteel onderdelen. Klein begonnen op ons knutsellandje van 4000 vierkante meters. De wereld is virtueel, dus altijd open. Geen sluitingstijden of problemen met voorraad, virtueel lijkt alles onuitputtelijk, en zelfs daar heb je de keuze in.
Voordat we het een beetje door hadden waren we een klein jaar verder en kregen we klanten, kennissen, hulp en harde lessen. SecondLife wordt wel steeds duurder. Als je land wilt kopen, zul je je moeten abonneren voor een 10 dollar per maand. Maar als fun-factor, ontmoetings-platform met allerlei culturen, religies, subculturen, andere zienswijzen en heel belangrijk; onze creativiteit.
Ik ben erin gegroeid toen ik revalideerde van mijn knieoperatie en Marc zocht een excuus om 3D te leren tekenen.
Dan groeit er een enorme winkel uit na ruim 3 jaar. Omdat ik echt m'n eigen ding doe daar en me ook heel anders beweeg, met andere mensen omga en heel andere dingen maak als Marc, is de varieteit wel heel groot.
Marc maakt bouwsteentjes die niet bij de standaard steentjes zitten die verkrijgbaar zijn. Dat kan niet iedereen en hij heeft er veel finesse in. Dat schrijft toch naam daar.
Ik bouw graag 'voorbeelden' naar eigen inzicht van zijn steentjes. Vormen meer, al dan niet gepredefiniëerd.
M'n passie ligt bij het maken van bloemen en bomen en bij voorkeur alles 100% puur eigen maaksel. Daar maak ik landschappen van om al mijn producten van zijn vormen tot hun recht te laten komen als presentatie van wat we maken.
Hij de vormen, ik de aankleding en de meeste PR. We hebben wat minder tijd voor fun, maar zonder plezier zouden we het niet doen en het geeft ons extra uitdagingen die ons creatief laten leren denken, wat echt in ons dagelijkse leven van onschatbare waarde blijkt te zijn. Nooit gedacht!
De klanten die bij ons kopen, maken daar weer hun eigen landschappen,kleding of andere dingen van. Ze kopen bijvoorbeeld een doos met berg-vormen, een doos met muurtjes, 2 leuke buiten lantaarns en de cottage. Dat zetten ze neer op hun land en maken er hun eigen landschap van. Wat wij niet hebben heeft 1 van de andere duizenden winkels wel. Er gaat veel geld om in het spel. Land hebben moet niet, gewoon als avatar er zijn kan gratis. Je kunt nog steeds je avatar veranderen zoals ieder ander en overal heen. Er zijn weinig verschillen.
Bovenstaand fantasie-moeras is een voorbeeld. Alle bomen, planten en bloemen staan ook te koop in de hoofdwinkel. Ieder soort assortiment in een cirkel rond de winkelvloer. Op de grote ronde vloer staan al Marc's vormen, keurig gerangschikt.
Of het nu kelken zijn of torso-draperiëen, boomstronken of hoeden. Schotse stenen muurtjes of een tuintent, dwaallampjes of lantaarns, bruidsboeketten of broekszakken... Je kunt het zo gek niet verzinnen.
De economie is wat hetzelfde als in het echte leven. Je wordt gekopieerd en berooft, je kunt aangevallen worden. Je kunt de hemel in geprezen worden en schat hemeltje rijk (voor SL-begrippen)of verguist. Of eindeloos de liefde bedrijven, vriendschappen aangaan die toch echt een virtuele grens hebben. (Dus nee, we hebben er weinig vrienden. Ik heb 1 lieve vriendin die exclusief van mij is enkel in dit spel. Verder kennen we onze pappeheimis wel...
Ik had al weer snel de behoefte aan stilte en rust, ook in deze wereld. Zodra ik kon en alle vormen had heb ik de Highlands in het klein gebouwd. Heerlijk om te doen. Ik loop er nog steeds vaak doorheen. Het eiland behoeft ook regelmatig onderhoud. Het is allemaal snel gedateerd, deze wereld verschilt van de echte; het gaat allemaal in virtueel tempo! De mode-show van de echte groten op de catwalks in Parijs laat zien wat je 3 dagen daarna op SecondLifekunt kopen. Het is soms te absurd voor woorden. Dus hieronder rust ik in de mist tussen de stenen met in mijn rug een schattige cottage met een kleed voor de haard met een fijn leesboek erop. Ja, dat kan ook daar.
De meerwaarde boven ons inkomen daar wordt bepaald door alle interactie die we hebben en een verbintenis met alle mensen. Van Brazilië to thailand, Algerije of Bordeaux. De creativiteit die hier uit ons komt maakt ons echt vrijer in het denken. Die wereld is grenzelozer, sneller en misschien ook te heftig als je al een druk leven hebt. Dus soms is de verbintenis met SecondLife te groot en zit het ons in de weg. Het heerlijke is dat we alle twee het echte leven ten alle tijden voor laten gaan. We doen dit eigenlijk alleen als we ontspannen willen door een andere inspanning dan fysiek. (Aan spierballen niet te klagen hier)
En al die leuke avatars in zo veel verschijningsvormen die zich allen tonen als mens door met woorden te moeten communiceren, ach ja, wie zijn wij...?
Dus hebben we er plezier in, Marc met het vormen maken buiten het spel (speciaal programma) en ik met de PR, klantenservice (ja ja, ook dat gaat 24/7 door ;-) en het bouwen van mijn bloemen en bomen, fontijnen en kleding, zo leuk en niet voor niets...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten