dinsdag 9 maart 2010

uitstraling

Na één mok koffie schiet ik in de juiste kleer, dun en laagjes, en pak alle tassen en kratten om de grote boodschappen te gaan doen. Ik wil er eigenlijk een dikke morgen shoppen aan vast plakken. Met een bak koffie en een taartje erbij, struinen, winkeltjes af. De zon schijnt al fel, geen wolken in de valleien of aan de hemel.
Buiten blijkt het vreselijk koud aan te voelen door een ijzige oosten wind. Het gaat dwars door alle laagjes heen die mijn huid moeten berschermen en met verkleumde vingers rij ik relaxt naar de stad. Eerst tanken en de dame in schort die altijd in de mini-vissenkom de brandstoffen met je afleverd, moet haar gerieflijke hokje verlaten om een lange forse man te helpen met het embalage-fles gas. Ze loopt wrijvend met haar handen over haar bovenarmen naar me toe en glipt snel haar kommetje in, al mopperend op de wind dat deze niet bepaald warm te noemen valt.
Ik parkeer de auto op het dek en ga lopen de stad in. Het eerste winkeltje met bloemen en planten, geen grafbloemen en stenen dit keer, heeft narcisjes te koop, reeds bloeiend of nog in knop. De eerste 4,50 en de groene sprieten in het plastic binnenpotje 6,50. Een hyacint; 2,50... Alle prijzen van plantjes zijn hier echt absurd. Voor 7,90 heb je een paar jaar oude perzik-boom in de supermarkt. Ik blijf me ook verbazen over de kleding-prijzen. Mooi truitje en een broek kan ik niet kopen voor 100 euro. Door die wind in de straatjes en snijdend op de brug loop ik snel één rondje en ga naar de auto. Voor de supermarkt. Ik sla het tuincentrum ook nog maar even over.
Ik voel me in deze stad net zo thuis als in steden in Nederland. Het maakt me niets meer uit. Het vakantiegehalte is er al lang af hier en zomers vind ik het verstikkend benauwd in die stinkende drukte met veel herrie.
In de supermarkt is er ook wel kleding te koop. Elke keer zie ik wel wat leuks.
Dit keer hang ik 5 kledingstukken ongegeneerd over de caddy, winkelwagentje.
Vandaag is er iets met me. iedereen kijkt me aan of draait zich nonchalant om als ik ergens langs loop. Mannen vooral en ouden van dagen. Heb ik iets op mijn voorhoofd geschreven staan? Zie ik er zo goed uit of heb ik echt even een spiegel nodig. Ik heb zelfs een bad-hair-day door de vorst en de wind???
Relaxed reken ik dit keer wel heel veel geld af inclusief de kleding en eten en drinken voor een kleine maand.
Rustig pak ik de auto in, plof op de stoel en kijk de bonnen na. Terug moeten is ook weer zo wat.
's Middags blijf ik binnen en ook Marc vindt de wind na 1 ochtend wel verkoelend genoeg. Hij slaapt 's middags voor voor zijn avondlijke cursus op internet en ik pas m'n kleren terwijl ik wat werk in SecondLife. Lekker dagje zo :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten