vrijdag 5 maart 2010

badderen




Sinds een jaar heb ik geen bad meer genoten. Een mens kan dat gaan missen en het werd me steeds door P aangeboden als we weer een de buurt zijn.
Vandaag zouden we de geleende aanhanger terugbrengen en Marc zou hem helpen met een klusje. Natuurlijk genieten we met elkaar een maaltijd en de dag begint stralend met een zonnetje. Bij P is het hoog en winderig, maar uit de wind is het erg lekker om buiten te zitten.
Marc is ontzettend sjag zijn bed uitgekomen en ik word daarom ook pissig op zijn gedrag nog voor we bij P zijn. Ik ben blij m'n zere lijf in het bad te laten zakken en met een Margriet, Libelle, Viva en Flair onderuit in het sop te zakken. Marc moet het dak op om de nok te repareren en wat lauzen te vervangen.
Wat hij van de locale couvreur geleerd heeft is goud waard hier. Die man kan het dak op, en hij doet het! Hij frist wel wat op en trekt bij.
Spetter en Castel vermaken zich heel goed zo samen, ik voel me weer vrouw en kom terug op mijn vooroordeel over vrouwen-bladen met bovengenoemde titels.
Ik ga snel de recepten eruit scheuren, bewaar de Jan, Jans en de kinderen en vergeet de rest. Van alle verhalen over borstkanker word ik bang. Als het komt, moet dit. Ik kan het niet voorkomen. Ik lees het wel om me bewust te houden. Verder is het bad-lectuur en fijner dan het loodzware boek waar ik me nu in vastgebeten heb.
Er is hier wel lente te bespeuren, maar de winter is hier nog niet voorbij. koude winden en besneeuwde bergtoppen, zwiepende boomkronen en bevroren molshopen in de middag op de velden. Wij laten ons wel oppeppen door de al warme zon. Mijn ogen prikken ervan eind van de middag.
In de brievenbus ligt een dikke enveloppe!
De beloofde films van de huisoppas en 2 tijgerogen. We hoopten met die tijgerogen onze waterpas terug te krijgen. Die zijn we een paar dagen echt kwijt geweest. Zo'n lange van 2 meter kost wat centen en we laten onze boel altijd open en soms wat zaken buiten staan. Dus we dachten dat het gestolen kon zijn, en toch ook weer niet. Na het mailtje met het verzoek om wat tijgerogen, vindt hij de waterpas terug in de bar. Een wel heel vreemde plek, we komen haast nooit in de bar. Maar toch voelt het hier met tijgerogen nog beter.
Het pakketje heeft er erg lang over gedaan. Alle douanestickers en -plakband geven al aan dat het pakket is opengemaakt door de douane.
Wij vermoeden om de inhoud te controleren, niet op drugs, maar op kinderporno. En 20 films kijken om te controleren vergt veel tijd. Hebben de beambten wat te doen gehad!!!
Gelukkig zijn het gewone films, van alles wat en kunnen wij ons werk eens afwisselen met een ontspannen filmpje als de stroom niet uitvalt en mijn pc mee wil werken...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten