maandag 4 januari 2010

Een lapje grond in Marocco

Dat kan dus zomaar gebeuren, dat je verhuist naar Marocco. Naar een mooi stukje land naast de stad Fez. Niet slecht vertoeven, daar ik net een boek uit heb over een jong meisje dat daar opgroeid in een echte harem begin vorige eeuw. Niet de harems die wij kennen, met Saoedische prinsen met 130 vrouwen. Eigenlijk een gewoon familie-huis met iedere man 1 vrouw en onderdak voor de weduwen en bedienden. Een groot huis met platte daken die de grote binnenplaats omsluiten met een fontein van mozaiek, zuilen en wasgoed op de daken. Verveelde mannen op de galerijen praten luidruchtig over het nieuws in de stad en de vrouwen scharrelen rond de binnenplaats.
Met daarbuiten de tuin waar vijgen groeien en bijenkasten staan. De heerlijkste kruiden groeien daar, waarvan de geuren weer terugkomen rond het middagmaal.
Ik leeg de brievenbus tijdens een flinke bui. Met koude vingers scheur ik de enveloppe open, want het bibberig geschreven adres maakt me nieuwsgierig. Aan het huis van onze buren, maar met Marc's naam erop, exact goed gespeld. Een adres van de afzender is iets scheef op de hoek van de enveloppe gestempeld. Het is een Maroccaanse naam, een frans adres aan een nederlander die hier woont..... mmm???
Het is redelijk leesbaar, maar de namen in de brief blijven onduidelijk. We puzzelen en vergelijken geschreven letters met elkaar. We begrijpen eruit dat iemand bij FT onze naam voorbij heeft zien komen en hem herkende. Het spoor oppikkend van een erfenis in de vorm van een stukje land in Marocco waar we recht op zouden kunnen hebben als we afstammen van....
Marc verzint van alles, zou de vader van zijn oma een broer gehad hebben of neef, die naar Marocco is gegaan? Of getrouwd is met een Maroccaanse? Of via Frankrijk daar terechtgekomen zijn, wat heel goed mogelijk is want Frankrijk heeft zich toch een tijd Marocco als kolonie toegeeigend... mmmmmm heel spannend. Marc stuurt familie een mail, misschien weten zij meer.
Ik fantaseer verder vanuit een weer nat half besneeuwde donkere gorges, wie weet.....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten