Na het opruimen van het bospad kom ik terug naar huis en zie Marc met een grijns een stoel voor me klaarzetten op het terras met zicht op de gorges. Zodra ik zit kijk ik verrukt naar de prachtige lucht. Na 2 seconden dringt het tot me door dat de storende telefoonlijn ontbreekt. Eén klein zwart draadje heeft ons beeld een jaar lang verstoort, plots is het weg. Alsof we een nieuw uitzicht hebben dat enkel mij en Marc zo opviel en gestoort heeft. Geweldig!!!!!
Om even met mezelf te kunnen zijn ga ik de helling bij de stal schoon zagen van de bomen die Marc al heeft laten vallen. (Nee Treehuggers, ik wil geen feedback en opbouwende kritiek over wat er allemaal beter kan.... )
Cees heeft een enorme aantrekkingskracht op alle dieren. Zelfs Pipo verlaat zijn schuilplaats op de helling voor een uitgebreide kroel. Castel kruipt het liefst in Cees en cros wordt afgemat door alle aangeboden spelletjes. Als we dus ooit een oppas zoeken weet ik wel wie ik als 1 van de eerste ga vragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten