woensdag 20 augustus 2008

filmpje

ongecensureerd, geen liflaf en geen nette convertie.... wat het ook mogen zijn.
dus ooit een filmpje dat netjes is, maar deze 1e indruk wil ik niemand onthouden....
wel 10 minuten de adem inhouden hoor....

http://nl.youtube.com/watch?v=QZhV-jvQhig

zaterdag 16 augustus 2008

jam

en ja, gisteren bramen geplukt dus vandaag bramenjam-fabriek op het koppersbos.
De eerste 4 potjes met fructose voor alle lijnende en niet-suiker-etende mensen om me heen.
even geproeft, oef wat zoet!! Substantie is goed.
De rest met gewone suiker was ook zo gedaan.
Ik wilde daarna liever niet om me heen kijken in de keuken....
Wat een blauw en rood gespikkelde bende zeg. De spetters op de vloer zijn na het schrobben blauw geworden, dat krijg ik er dus niet meer af.
(ben blij dat ik zwarte kleding aan heb)
Dus flinke huishoud-dag vandaag en even geen regen dus de tuin wordt ook gemaaid.
Alles dwarrelt nog wat in onze hoofden, maar hier en nu is steeds dichter bij.
Enige SL-stress ivm een grootscheepse verhuizing daar, ook werk en flink extra nu...
Maar het is alles de moeite waard!! Ennuh Gerard, ik ga je snel bellen hoor, want half september is het weer zover dat we mensen lief aan moeten kijken om ons geweldige vakantiehuis hier tijdelijk aan de man te brengen.
Zonder Tenrecs, maar met de katten heb je toch iets meer aanspraak ;-)

vrijdag 15 augustus 2008

waarom? ... Daarom.


6,5 uur heeft het afscheid mogen duren. Afscheid nemen leverd vaak een rustperiode op.

Na afgelopen week wel even goed. Het is moeilijk om me te focussen op hier & nu.

De weerstand om dingen nu te doen in plaats van in je hoofd daar zijn en doen.

Dus volgende week beloof ik wat mensen in actie te komen. ( sorry Dennis ;-)


We zijn blij onze gestekelde bengels bij hun te laten. Zoveel beestjes en als huisdier toch zoals ze mogen zijn.

Om 14 uur vanmiddag zijn we vertrokken, zuid-west naar Zwolle, maar het is toch nog vakantietijd. Vast niet zo druk.

Een rit van 2 uur werd een tocht van bijna 3,5 uur. Nu vinden wij dat niet zo erg, maar het trof me wel. De drukte en het onvermogen dat zonder files te stroomlijnen. Rond Utrecht stonden precies onze wegen absoluut vol met verkeer. We zijn rond rotterdam veel gewend, maar dit sloeg alles. Een wat ontgoochelend gegeven.

woensdag 13 augustus 2008

egelbegels verhuizen ook wel eens


Een pak van ons hart en toch doet het zeer.Onze egelbegeltjes hebben het slechter als ons volkje; ware overbevolking in een toch al groot terrarium, dus....
We mogen ze naar een M&M (hoe kan het ook anders) in Zwolle brengen.

Tenrecs zijn onbekend en dat maakt ze onbemind. Terwijl ze lief, mooi, bijzonder, tam (echt hoor ma!) en eenvoudig in onderhoud zijn. We krijgen ze niet verkocht. Maar wat wil je met te veel 'drukdrukdruk' in het leven. Dan zouden je dieren op nummer 1 staan en in Zwolle is dit een feit!

Vrijdag gaan we ze brengen, dus 1 zorg voor onze dier- en huisoppassers minder.
Ze laten een flinke lege plek achter in de kamer en ook ik ga ze missen.
Stukje stil genieten tijdens het eten geven valt nu weg.
Verder is het erg moeilijk om in 2 landen tegelijk te zijn. Hier, NL, neemt ons gelijk zo in beslag.
Financieel wordt het er ook niet makkelijker op, maar we zijn vindingrijk en flexibel in deze...
Geen enge dromen dus, maar gewoon doorgaan met een glimlach. Dat laatste valt ons niet moeilijk, we houden de herinneringen vers en gaan half september terug voor een hele maand.

dinsdag 12 augustus 2008

Bienvenue of zoiets

Het eerste dat we zagen, de welkom-thuis teksten op het asfalt!!!
Heerlijk gevoel en een troost als je eigenlijk niet naar huis wil.
Ook alle 4 de peozen die om je heen blijven dralen, het flesje (ehm FLES) wijn en de openheid en de tijd om ons verhaal een beetje te doen.
Geweldig!!!
ook de gezonde maaltijd heeft ons heel goed gedaan,
kortom een goede start is het halve werk...



maandag 11 augustus 2008

plaatjes....


Brood Eet Muis
Veel vis daar waar het hoort, in het water.
Wel gepicknikt maar dan zonder vis...... we blijven oefenen, het gaat om het spel en niet om de knikkers.





Achter de voordeur is een heel markant beeld...
Belletjes, een jachtgeweer en een pukkel met patronen, en ja, er wordt gejaagd ok op ons land...

En wat een bramenbossen zo taai hoog en vol vruchtjes
Het kopje van Vallade.... een lachebekje als kop van een stenen paaltje. verstopt vlakbij 'het kasteel' (lees; garage. red)






Voor & Na

DE electriciteits-kast/meterkast voor de dagen rommelen, proberen, naar de paal heen en weer met walkie-taklie voor de hoofdschakeling aldaar, dropveter-voor-dummies boeken uit 1960 en hier en daar wat shocks.
Links de foto van na het gevecht en het bezoekje van de electricien.


de 1ste overloopbak van de bron voor


De 1ste overloop na een maaibeurtje.


















De broodoven cq. bruidssuite voor de eerste hulp bij sprookjeshuisjes


















De bruidssuite voor geliefden tot 168cm lang.
















































2e thuis

de 1e 24 uur NL zitten er weer op, nog niet voorbij Rotterdam en we wilden eigenlijk omkeren....
Maar ja, de beesten weer zien en onze lieve vrienden die voor ons hebben opgepast. Met ook weer veel lieve dank voor ons mam die ook weer een week voor haar rekening heeft genomen!!
De auto uitgepakt, geaard, maar ook gelijk weer aan de slag. Gras maaien, boodschappen en werken.
Het valt niet mee als dit als je 2e thuis gaat voelen, het eerste staat in Frankrijk.
De verschillen zijn groot en toch voelen we er ons comfortable, de mensen daar groeien met ons mee, de tam-tam werkt prima en we ervaren dat als voordeel en een open begin.
Volgende maand hebben we ons wat doelen gesteld; wat verder komen in het regelen van adsl. Voor ons de enige luxe die we ons gaan permiteren.

Onderstaande foto's is onze overnachtingsplek heenreis. Inmiddels rijden we er zo naar toe, midden in de landerijen onder Parijs staat een klein smal eikenbosje. Kans dat je er swinters ook uit het zicht staat.
Een open plek met een oude grote vuurplaats en ruinestenen. We hebben er een werpster gevonden met kromme tanden en bomen waren vreemd beschadigd, verder drink je zo'n bosje op een zomernacht.






vrijdag 8 augustus 2008

laatste dagen

in de schaduw meet onze thermometer 35 graden, windstil, ook voor de fransen is dit erg erg warm, veel kunnen we niet doen. na onze laatste blog heeft Marc de stoute schoenen aangetrokken en is een lampenwinkel binnengestapt met op het pand ook 'Electricien'.
Meneer is geboren in het dichstbijzijnde middeleeuwse kasteeldorpje en kent ons plekje.
Hij was dezelfde avond nog bereid langs te komen om te kijken wat hij voor ons kon doen.
Rond 1900 uur kwam zijn witte combo'tje de hoek om en hij had zelfs zijn vrouw meegenomen, natuurlijk erg nieuwsgierig naar dit onbekende plekje en je huis laten zien aan derden is typisch nederlands. De mannen waren samen aan de klus en ik mocht me ontfermen over Madame C.
Spannend hoor, is de wijn wel goed, zeg ik geen gekke dingen, begrijp ik goed wat ze zegt, poehhhh!!
maar eureka!!!!! opeens een gejoel door het dal, electriciteit, dus de mogelijkheid vlees en zuivel te kopen en te eten zonder bederf en wat anders als lauwe sapjes. Dan waardeer je opeens die ijs en ijskoude cola en een fris plakje kaas!
Een rare gewaarwording om overal licht te hebben in huis, zelfs verlichting in de broodoven.
Alleen het stofzuigen in die hitte maar even laten zitten.
Na het vertrek van dit waardevolle bezoekje hebben we uit de schuur wat visspullen bij elkaar gezocht om een poging te wagen al picknickend een grote vis te vangen.
Ach een kleintje is ook al leuk.
Beet had ik al snel, maar die waren het roosteren nog niet waard, mits ik ze uit het water zou krijgen.
Dus geen succes.....
Het zwemmen in het meer blijft heerlijk verkoelend, de rit ernaar toe is wat jammer en de volgende x zal ik er toch voor kiezen in de rivier te gaan zwemmen (van de herfst met pak aan).
Komende winter laten ze het reservoir leeglopen om de damwand na te kijken, dus dan kan ik even niet het water in, misschien ook te koud dan, maar wie weet valt het mee.
En passant zijn we even langs de burgermeester gegaan om te vragen wat hij voor ons kan doen mbt het verkrijgen van een adsl-internet verbinding. De beste man heeft met alle liefde en geduld voor zijn 2 toekomstige nieuwe bewoners 1,5 uur met France Telecom aan de lijn en in de wacht gezeten om voor ons te informeren. Het is als particulier vrijwel onmogelijk iets gedaan te krijgen. We hebben uiteindelijk aangegeven dat het voor zakelijk gebruik is en dat opende wel enige deuren. Hij heeft een fax opgesteld en die naar FT gefaxt. Vandaag het antwoord dat dat geregeld zou kunnen worden vanaf het moment dat het officieel ons huis is en we een bedrijfsnummer hebben (soort KvK-nummer).
Dus klom de burgervader weer in de telefoon om een bedrijf te bellen om dit voor ons alvast aan te vragen, een nieuwe zakelijke telefoonlijn met een nieuw nummer en dus met een andere lijn die korter is en dus geschikt voor adsl!! tsjonge en wij willen niet meer horen dat die fransen onvriendelijk zijn, want dit slaat echt alles vergeleken met dit ambt in nederland!
Na een avondje bij H&T vergezeld van veel wijn en errug lekker eten (T. you're the best) werden we wat laat en duf wakker en T&K zouden eens bij ons komen kijken. Op dezelfde tijd een afspraak bij de bank om ons huis te verzekeren voor de overdracht (verplichting hier), dus verkeerd gepland..... Maar voor alles is een oplossing en het hoofd koel houden is vandaag makkelijk gezien het flink is afgekoeld door wolkenvelden en een nacht vol regen :-)
Ook het verrkijgen van een complete verzekering (WA, inboelel, glas, opstal, rechtsbijstand, enzenz) is een fluitje van een paar centen en alles bij elkaar veel goedkoper als in nederland.
De burocratie valt tot nu toe erg mee.
Het is moeilijk om morgen weer te vertrekken, het liefst blijven we hier, maar helaas.
Het huis wat aan kant brengen, de auto inpakken en vanavond voor de laatste x genieten van het geritsel, de uilen en de sterrenpracht. snif........

maandag 4 augustus 2008

berichtvolgorde

erg lastig die berichtenvolgorde;
eerst in word op de labtop wat indrukken verwoorden,
opslaan,
wachten op een geschikt moment om het uitzendburo/internet-cafe te bezoeken,
eerst de labtop aanzetten,
mail maken naar webmail en versturen met de labtop,
dan ophalen en opslaan op het buro-blad van de vaste pc`s,
en dan op deze weblog een bericht maken,
dus alle berichtjes staan door elkaar met dubbele info,
EXCUSEZ-MOI!!
Afgelopen dagen al heel veel gedaan. De schuur is helemaal plantvrij en de te repareren plekken zijn nu bereikbaar. De broodoven is bijna hedera-vrij en je kunt er omheen zonder verstrikt te raken in de bramen. 2 fruitbomen kunnen we zo snoeien dat ze volgend jaar nog meer fruit geven en er is een breed pad naar de stal gemaaid. Ook daar zijn we op de helft met vrijmaaien. Maar de hitte is vandaag zo heftig dat we beter rustig aan kunnen doen in de schaduw. Moeilijk als je om je heen kijkt.
Gisteren een geweldige avond gehad. We hebben een feestje gehad hier. Het 2e, met H&T.
Fijn om engels en nederlands te praten, tips te krijgen (hoe krijg je dat wespennest uit het dak of de honderden muizen weg uit de keuken) en met zeer oude wijntjes veel gelachen.
Kaarsenroute naar het toilet en geïmproviseerd eten met van alles en nog wat. De hond Picasso had ook de avond van z’n leven, kortom een wel heel mooie dag met veel schaduw.
Misschien gaan we Christian nog zien deze week, maar ook hij heeft vakantie, dus we rekenen nergens meer op qua electriciteit. Voor mij een hele beproeving om eten voor een paar dagen te kopen dat niet bederft. Met alles gaat dat zonder koelkast erg snel, groenten, fruit en aan zuivel of vlees hoef ik al helemaal niet te denken.
De Landrover-koelkast doet het slecht tot niet door het stilstaan. De accu laadt te weinig op om hem koud te houden.

schoonmaken, schoonmaken,schoonmaken

zelfs de schuur is helemaal te zien, het gat in het dak aan de achterkant is veel groter als gedacht en het is niet te zien hoe ver de leistenen naar beneden doorlopen. ruimte om het dak wat uit te graven is er nauwelijks en dit gat kunnen we niet zelf repareren. we gaan het afdekken met zeil en zien van de herfst wel verder.
De broodoven is helemaal vrijgemaaid. Dat dak is prima in orde, net als de stal voor zover we dat kunnen zien. De bramenwildernis daar is reeds half verwijderd, een breed pad is vrijgemaaid om te kijken hoe ver we ooit met een trekkertje bij het water kunnen komen. niet helemaal helaas, het is er sprookjesachtig en geheimzinnig; varens onder hangende rozentakken, bramenbosjes, klimop, hazelaars en bronwater waardoor het zoet ruikt in het verder extreem droge bos.

vleermuizenpoep

Het ruikt smerig en het zat overal, na een hele dag poetsen is op deze foto een zo schoon mogelijke slaapkamer te zien.
we slapen hier toch liever dan boven de woonkeuken, geen persoonlijke oude bestofte spullen van Christian en eigen beddengoed, verder zijn alle ruimtes aan deze schoonmaakwoede toe, maar zonder stofzuiger en warm water doen we het rustig aan. Het huis is nog steeds officieel niet van ons!!



29 juli

Een zeer voorspoedige reis rijker vallen we nu afzonderlijk in een mineur-stemming.
Ongesteldheid of tegenslagen, het zou zonder ook niet altijd meevallen.
Gisteren voor we hier aankwamen heb ik al in het meer bij Laussac gezwommen, werkelijk heerlijk.
Mooi water, fijne temperatuur en meetbare afstanden. (naar de overkant en terug).
Bij aankomst waren we minder blij.
Dat wat we netjes en schoon hadden achter gelaten was weer een smerige janboel.
Niet enkel door de (vleer)muizen, maar vooral door de pyromane neigingen van Christian (huidige eigenaar).
Alles wat hem niets waard lijkt verdwijnt in de schouw. De meest grote en van kunststof vervaardigde spullen gaan daar in rook op.
Ook het donkerhouten plafond is zwart en er hangt een giftige verbrandingslucht in huis.
Door de zomerwarmte ruikt het er extra smerig, zwaar, bedompt….
De moed zakt me bijna gelijk in de geslipperde tenen. Gelukkig betrekt de hemel en koelt het onweersbuitje wat af. We eten, nemen een borrel en gaan toch maar in de kamer boven de woonkeuken slapen.
Na een heerlijk stille nacht is het heerlijk fris wakker worden op het terras. De druppels op de bladeren en in het gras moeten nog verdampen en de wolken hangen nog wat statisch in het dal.
Na de koffie aan de slag. Marc met de electriciteit en ik met het leegruimen en soppen van de grote slaapkamer. Christian heeft hem al leeggeruimd (zie schouw) dus het scheelt mij een hoop gesjouw. Gelukkig een groot voordeel van zijn ruimwoede. (nadeel alle leuke bijzondere spullen zijn weg, het gaat hem niet om het geld, maar wel om de waarde van de oude troep hier??????)
Pas in de middag durf ik diep adem te halen in de slaapkamer en er op blote voeten te lopen.
Buiten is de temperatuur nog steeds een graad of 30. Weinig wind, die wel voelbaar is als je op het pad gaat wandelen dat af en toe open langs de helling loopt. Ik loop 2 x naar de paal waar onze electriciteit ‘aankomt’ vanaf de andere kant van de rivier om daar de knop om te zetten. Zo kan Marc verder met puzzelen en ik heb een wandeling in die heerlijke bergbries.
Hier en daar kan ik al een rijpe braam snoepen, erg zoet en over een maandje genoeg voor liters jam en sap.
De soorten vlinders laten me geloven in een aangekocht stukje paradijs, maar terug bij het huis blijkt maar weer die onverbeterlijke realiteit; hitte, geen electriciteit (er schijnt iets geks mee te zijn) en bergen rommel en stof.
Rond half zes waren we het allemaal wel een beetje beu.
Ik had net een bijna 20 jaar oude fles wijn open gemaakt (het leek wel koffie zo donker) toen ik opeens wel zin had om het plakkerige eruit te zwemmen. Marc wilde er ook wel even uit, dus eens kijken hoe lang het eigenlijk rijden is.
Bijna 3 kwartier voor een paar 100 meters crawlen…. Maar a la, alle afstanden zijn hier wat langer, dus in de laro gesprongen.
Die auto is wat aan het sputteren, veren die erin of juist uit hun behuizing schieten, een nauwelijks werkende handrem en geen goede afstelling. Als de motor koud is komt de auto nauwelijks een heuveltje op…. Dus ook dat knaagt.
Verder is het niet machtig zijn van de franse taal een erg hoge barriere, maar de toekomst weet daar raad mee.
’s Avonds de badkamer wat ingeruimd en tot mijn schrik doet de keukenkraan het niet. ……. Vermoeidheid; want de kraan stond naar links gedraaid en dan zou er warm water uit moeten komen. (dat is er nog niet want de gasinstallatie is nog niet gerepareerd) domdomdom.
Voor nu heb ik niet de beleving van ooit een permanente bewoning hier. Het is allemaal iets te primitief om me een voorstelling van te kunnen maken. Dat getutter met water koken om af te kunnen wassen is nu nog even leuk, zo zomers. Maar voor permanente bewoning hebben we nog zo verschrikkelijk veel te doen.
Zo een laatste glaasje wijn en zo mug-vrij mogelijk het heerlijke schone bed in :-]